Soyuta sarılıp somuta sırtını dönen insanın veya insan topluluğunun gerçekle ilişkisi kalmaz. Gerçekten kopmak ise sonu hüsranla bitecek yolculuğun başlangıcı demektir.
Kavramlar soyuttur; yaşamda karşılığı varsa gerçeğe yaklaşılır; gerçeğe yaklaşan insan/toplum özgürleşir, zenginleşir. Yaşamda karşılığı olmayan kavramlar ise insanı/toplumu esarete sokar, yoksul kılar.
* * *
Kendisini zavallı hisseden insan, hiçliğini bastıracak hiçliğe ihtiyaç duyar. Yaşamda maddi olarak başarısız olan insan tehlikeli insandır. Kendisini ifade edecek bilinçten yoksun bu tip insanların birlikteliğinden, gerçeğe uygun düşünemeyen toplum ortaya çıkar. Bu toplum kendisine tehlikelidir; intihar etmeye meyilli toplumdur.
Hastalıklı olan bu toplum aşı tutmaz. Kangren olmuş duyguların kesilmesi gerekir. Ancak hasta gerçeklere sırtını döndüğünden, bilimsel teşhis yerine bilim dışı teşhise itibar edeceğinden, yanlış yer kesilir ve hasta kaybedilir.
* * *
“Ben dünyanın en akıllı insanıyım, benden iyisi yoktur” dediğimde bana gülersiniz.”Ama “Biz dünyanın en akıllı insanlarıyız, bizden iyisi yoktur” dediğimde ise gülmez, bana katılırsınız.
Şovenizmin kaynağıdır bu, yaşamda karşılığı yoktur. Maddi başarısızlığın, yoksulluğun oluşturduğu çaresizlik ve ümitsizlikle beslenir bu kaynak.
* * *
Atılan her kurşun, bomba yoksulu daha da yoksullaştırır; zengini daha da zengin yapar. Yoksul kaderine bağırır; zengin çaktırmadan toplar yoksulun cebindekini. Duygusal tatmine ulaştığını sanan yoksul, evindeki bir dilim ekmeğinden de olmuştur ama farkında olmaz.
Yaranın acısı sıcakken hissedilmez ama soğumaya başladığında çekilmez hal alır. Yara soğumaya başladığında hissedilecek acıların önlemi yara sıcakken alınmazsa, oluşacak acıları dindirecek, iyileştirecek ilaçları alma zamanı kalmayabilir; alınsa da fayda etmez.
* * *
İnsanlık tarihi, kişiler tarafından keyfiyete göre yapılamaz. Sınıflar arasındaki (ezen ile ezilen arasında) çıkar çatışmalarından oluşur. Temelde bunu fark edemeyenler, tarihi kişilere indirgeyip gerçeklerden uzaklaşırlar.
Düşünme tembeli toplumlarda, kan, ölüm kahramanlıkla eşdeğer hale gelir; sembollerle kutsanır ölüler.
* * *
Kaybedecek şeyi olanların, kaybedecek şeyi olmayanları içi boş kavramlarla kullanmasına HAYIR deme zamanıdır şimdi.
Savaşa HAYIR!
Doğanay Saygılı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder