Bir kahvaltı daveti...Yoksullar güzel kahvaltı yapabilecek mi?

Ben Saadetdere Mahallesinde oturan, asgari ücretle geçinen fabrika işçisi eşiyim. 2 Temmuz günü elime Esenyurt Belediye başkanı Necmi Bey’in kahvaltı davetiyesi geçti. Üzerini okudum. Yer, Kültür Merkezi olarak temeli atılan Kadıoğlu’nun işmerkezi olarak kiraya verdiği, sonra seçime az bir zaman kala göz boyama olarak tekrar kültür merkezi olan salona kahvaltıya toplandık. Toplandıktan hemen sonra gösteri başladı. Açılışlar, köprüler, çöken yollar, araba geçemeyen, sıkışıp kalan Esenyurt merkez mezarlığı kavşak köprüsü ve övgüler…

Saf ve aç bırakılmış yoksul insanlar saatlerce kahvaltı bekleyerek izlemeye devam ediyoruz.

Gösteri bittikten sonra Necmi Kadıoğlu kürsüye çıkarak kendini övmeye başladı. Biz yine dört gözle gelecek kahvaltıyı beklemeye devam ediyoruz. Çocuklar ise “acıktım” diye sessizce annelerine sitem ediyorlar. Onbire çeyrek kala kahvaltı servisine başlandı. Ön, arka ve yanlara servis yapıldı. Aradaki masalar kahvaltı bekliyoruz. Saat oldu 11. Biz kahvaltı beklerken birkaç tane bayan yazı istek servisine çıktılar. Biz ise görevlilere “acıktık, bize kahvaltı getirin” demek zorunda kaldık. Bayanda sağolsun hemen bize kahvaltı servisi gönderdi. Gele gele önümüze küçük bir plastik tabak içinde 2 dilim domates, 6 zeytin, bir dilim peynir..ekmek yok…Fakir, zaten hergün yiyoruz o çeşitleri. Biz farklı kahvaltı bekliyoruz. Adını işitmişiz ama kendini tanımadığımız salam, sucuk, kaşar, pastırma, bal ve tereyağı yiyeceğiz diye dört gözle beklerken Necmi Kadıoğlu kürsüde konuşuyordu. O konuşurken biz salonu terk ettik. Baktık küçük bir plastik tabak içinde birkaç yiyecekle bizim temiz duygularımızla oynuyor…

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Bazen düşünürüz de ifade edemeyiz, ederiz de kendi kendimize mırıldanmaktan, söylenmekten öteye geçemeyiz.işte böyle duygularımıza tercüman olucak birilerini ararız hep.duygularıma, düşüncelerime tercuman oldun teşekkür ederim. o kahvaltıya gitmesem de senin gibi hissederdim...